iscolài , vrb: iscolare, scoai 1 Definitzione nau de cosa chi calat coment'e abba, a coras, a istídhigos o àteru deasi, pèrdere lassandho orrúere; si narat fintzes in su sensu de passare, acabbare Sinònimos e contràrios sucutare 2. su celu e sa terra si n'ant a iscolare, ma is foedhos mios nono Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu égoutter Ingresu to strain Ispagnolu escurrir Italianu scolare Tedescu abtropfen lassen.

«« Torra a chircare